Interview with Firestarters (Dutch language)
Firestarters has posted a short interview with me, about the upcoming portfolio review GUP has organized, and the media that photography is presented in. (in Dutch only)
Steeds meer fotografen exposeren hun werk online. Een gedwongen keuze of omarming van de tijdsgeest? Katherine Oktober Matthews van GUP magazine vertelt.
Je bent de stuwende kracht achter www.gupmagazine.com en binnenkort een van de curators tijdens de Portfolio review. Ook hangt een van je werken in de online galerie van GUP.
Ja, ik ben ook fotografe en in de online galerie krijgen jonge artiesten de kans prints van hun werk te verkopen. GUP heeft ook een fysieke galerie, maar die houdt nog geen verband met de online galerie.
Waarom online exposeren en niet fysiek?
Daar zijn genoeg redenen voor op te noemen. Een heel groot voordeel is dat je direct je werk aan de wereld kan laten zien. Je hebt dus veel meer bereik, wat vooral goed werkt als je een opkomende artiest bent. Daarnaast is het natuurlijk vaak goedkoper om je werk digitaal te presenteren dan bijvoorbeeld in een boek, of zelfs gratis.
Een online galerie is een opkomende manier van exposeren. Gebeurt er nog meer?
Er is natuurlijk een hele hoop mogelijk, zoveel als de verbeelding toelaat. Van een slideshow op de iPad tot e-books en andersoortige e-presentaties. Ik weet niet hoe creatief er al omgegaan wordt met de technologische mogelijkheden, maar de meeste inzendingen zijn nog vrij traditioneel.
Welk medium werkt het beste?
Dat ligt heel erg aan het project dat je wilt laten zien. Elk medium heeft weer andere voordelen. In ieder geval zou het medium het werk moeten reflecteren en respecteren. Sommige fotoseries komen bijvoorbeeld het beste tot hun recht als ze uitgelijnd naast elkaar getoond worden op een website, en zouden minder impact hebben in een video of zelfs in een magazine.
Floreren digitale exposities door de crisis of kijken we hier naar de toekomst van tentoonstellen?
Ik zie fysieke exposities niet afnemen en er worden ook niet minder fotoboeken uitgegeven, wat verandert zijn alleen de plekken waar mensen hun fondsen vandaan halen. Denk aan alle crowdfunding-websites. Daarom denk ik dat digitale vormen van exposeren een deel van de toekomst gaan bepalen, een integraal deel wel, maar ik zie geen toekomst waarin uitsluitend digitaal wordt geëxposeerd.
Maar als een foto online werkt, dan heeft het geen zin om ‘m ook nog fysiek te presenteren.
Soms niet nee. Het gros van de foto’s is even goed zichtbaar online als offline. Voor die werken is gaat dat toekomstbeeld ook op. Maar andere werken zijn gewoon niet te dupliceren online, zonder bepaalde effect te verliezen. Beelden van twee bij twee meter moet je gewoon in het echt kunnen zien. En Fotograaf Adam Fuss maakte bijvoorbeeld een zwarte foto met reflecterende elementen die niet eens zichtbaar zijn buiten de fysieke ruimte. De fysieke presentatie moet echt iets toevoegen, anders is het overbodig.
Hoe belangrijk is een online portfolio voor fotografen?
Als je nog niet zo bekend bent dat de hele wereld over je werk praat, is het essentieel Anders ben je super beperkt in je bereik. Een van mijn grote voorbeelden, Leigh Ledare, heeft geen website maar hij heeft het dus ook niet perse nodig. Met een digitaal portfolio omzeil je je daarnaast de fysieke beperkingen van een plaats. Het feit dat je aan kan zien wat iemand in Australië of Singapore gecreëerd heeft, vind ik extreem waardevol.
Als een curator, vind je de meest portfolio’s voor GUP online of via expo’s en boeken?
Overal, maar daar zorg ik ook voor. Alles online selecteren levert een beperkt beeld op. Ik vind het juist belangrijk om ook moeilijker te vinden werk in overweging te nemen. Zo zie ik soms een enkele print tijdens een portfolio review en ga ik toch achter meer werk van die fotograaf aan. Ook komen hier op de redactie veel boekjes en andere portfolio-creaties binnen. Die bekijk ik allemaal.
Welke fotografen presenteren hun projecten nou echt innovatief?
Ik heb eerlijk gezegd veel pogingen gezien, maar het is duidelijk dat we in een transitiefase zitten. Het is cool dat fotografen experimenten, maar er zijn nog niet veel voorbeelden waar nieuwe media echt als toegevoegde waarde wordt herkend en ingezet. Ik zou erg onder de indruk zijn als ik portfolio’s onder ogen krijg waarvan afstraalt dat de maker echt snapt hoe nieuwe media werkt.
Heb je nog tips voor de deelnemers aan de Portfolio review?
Denk vooral aan het werk in combinatie met het medium en laat zorg ervoor dat het medium het werk respecteert en vice versa.